Κυμινήτης, Σεβαστός

(Κύμινα Τραπεζούντας 1625; – Βουκουρέστι 1702). Δάσκαλος και συγγραφέας. Υπήρξε μαθητής του Θεόφιλου Κορυδαλλέα και του Ιωάννη Καρυοφύλλη. Σύντομα αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο δραστήριους δασκάλους και πολυγραφότερους λογίους της εποχής του. Δίδαξε κυρίως φιλολογικά μαθήματα στην Πατριαρχική Σχολή της Κωνσταντινούπολης (1671-82), στο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας (1683-89) και στην ηγεμονική ελληνική σχολή του Βουκουρεστίου (1690-1702). Υπήρξε σφοδρός αντιλατινιστής. Έγραψε περισσότερα από εκατό έργα, σχεδόν όλα ανέκδοτα: πανηγυρικούς λόγους, εγκώμια σε ηγεμόνες της Βλαχίας, επιγράμματα, θεολογικές πραγματείες, διδακτικά εγχειρίδια, ερμηνευτικά υπομνήματα και παραφράσεις έργων αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων (Πίνδαρος, Ησίοδος, Ευριπίδης, Αριστοτέλης) και Πατέρων της Εκκλησίας (Γρηγόριος Ναζιανζηνός, Ιωάννης Δαμασκηνός, Θεοφύλακτος κ.ά.).